Veel vroeger dan we hadden gepland zijn we inmiddels weer thuis. We vertrokken gisteren een uur te laat uit Orlando vanwege weersproblemen die het Delta vliegtuig onderweg tegenkwam. Wij hadden een goede vlucht. Eerst naar Boston, daarna van daaruit naar Amsterdam. Het was een relatief korte vlucht van net iets meer dan zes uur en we waren om tien voor half zes op Schiphol. Daar stond Femke ons op te wachten. Die was dus heel vroeg opgestaan om ons op te halen. Ze wilde niet dat wij tot kwart over zeven op de eerste trein moesten wachten. Heel erg lief van haar.
Voordat het allemaal zover was hebben Tineke en ik op vrijdagavond nog allerlei zaken ingeslagen voor iedereen. Dat ging echter niet eerder dan dat Tineke Suus, Daan en Roos naar Stanford vliegveld had gebracht. Vlak na het vertrek bij ons huis kwam Tineke met de kinderen in een enorme regenbui én een enorme file terecht. Daardoor was ze laat thuis en konden we pas laat shoppen. Na thuiskomst de koffers herschikt en nagewogen om tot de ontdekking te komen dat die te zwaar waren! Bij Delta mag je niet meer dan 23 kilo meenemen. We hebben dus allebei keuzes moeten maken en kleding achtergelaten in Amerika. Dat gaat gelukkig naar het goede doel. Verder hadden we nog een extra handbagage koffertje gekocht. Dat is een goede zet geweest. Op het vliegveld bleek echter dat we dat toch nog niet helemaal goed hadden gedaan want de koffer van Tineke was iets te zwaar. Gelukkig had ik nog wat gewicht over en zo lukte het net om alles binnen de perken te houden, en hoefden we niet te betalen voor overgewicht. Doordat we later uit Orlando vetrokken hoefden we in Boston minder lang te wachten op onze overstap en zo heeft ieder nadeel zijn voordeel.
De begroeting met Femke was emotioneel. Natuurlijk. Ook voor haar en Yvo was het een enorme domper dat ze niet naar Orlando konden vanwege de problemen van Yvo. Die gaat morgen weer naar het UMC Erasmus in Rotterdam voor verder onderzoek. Femke moet morgen en dinsdag werken en daarom logeren Tijn en Puck bij ons tot en met dinsdag. Toen we vanochtend thuis kwamen rende Tijn naar buiten, vloog op me af en vroeg ik morgen met hem naar de film wilde gaan. Uiteraard wil ik dat, maar dat is morgen. Nadat we de koffers hadden uitgeladen werden alle cadeaus uitgepakt. Voor Tijn veel Skylander spulletjes, de allernieuwste Cars dingen en voor Puck de meidendingen die we hadden ingekocht zoals een mooie prinsessenjurk, een prinsessenbadpak, Disneystuff enzovoorts.
Ik ben daarna even naar bed gegaan want ik kan niet slapen in een vliegtuig. Tineke wel, die had een beetje slaaphulp uit een doosje en sliep totdat we geland waren. Om twaalf uur was ik weer fris genoeg en zijn we er nog even tussenuit gegaan met de hele bups. Nu de laatste loodjes aan het laatste blog Florida 2013. We hebben inmiddels met zijn allen afgesproken dat we flink gaan sparen voor Florida 2014. Alleen zal dat wat later in het seizoen worden. Het weer is dan beter en de drukte minder. Tot dan!
zondag 30 juni 2013
vrijdag 28 juni 2013
Op stap met Roos
Het was weer tempoe doeloe in huize Pelican gisterochtend. Iedereen moest eerst even goed wakker worden. Er werd geskyped met Nederland en dat was pas om 10.00 uur lokale tijd. Zoals al geschreven was het plan om vandaag Seaworld te bezoeken, maar Suzanne was niet helemaal lekker en om dan in de hete zon door een druk park te lopen is niet erg verstandig. Suus en Daan bleven dus thuis en Roos ging na haar mislukte ochtenddutje samen met opa en oma op stap naar Shamu en zijn vrienden.
Daarna gingen we fluks naar het otter en zeeleeuwen stadion waar we nog net een (zit)plaatsje konden vinden om de show met Clyde en Seamore te kunnen zien. Die hadden we al eerder gezien maar dát maakte Roos niets uit. Ze leefde helemaal mee met de dieren en omdat zij het zo leuk had, hadden wij natuurlijk ook schik. Achter ons zat een man, ik denk uit Mexico of zo, met zijn zoontje die beduidend minder schik hadden. Het jochie huilde om zijn moeder en zijn vader gaf hem telkens harde tikken. Uiteraard ging het manneke daardoor nog harder krijsen. Nogal beschamend allemaal, maar 's lands wijs, 's lands eer. Hierna naar de Sharks Encounter gegaan om diverse haaien en andere grote vissen te bekijken. Dat gaat voor een deel via een lopende band (net als op een vliegveld) Daarna was het dolfijnentijd. De Blue Wonder Show was vorige keer al mooi en dat was nu niet anders. Veel spektakel van mens en dier en weer zat Roos met volle teugen te genieten. Wat erg grappig was, achter ons stonden een aantal mensen te joelen en te cheeren als er iets moois gebeurde in of op het water. De eerste keer dat dat gebeurde keek Roos verbaasd omhoog en ging over tot de orde van de dag. Bij de tweede keer keek ze weer omhoog en daarna naar mij met een uitdrukking van wat een raar gedoe. Bij de derde keer begon ze te glimlachen (het leek zelf wat meewarig), zoiets als nou ja, wat een gedoe om niks zeg. Was leuk om dat "proces" mee te maken.
Hierna hebben we nog een mooie knuffel (zeehond) voor Roos gekocht, wat lekkere chocolade voor ons zelf en zijn we terug gegaan naar de auto om terug naar huis te gaan. Het begon tijdens de terugweg te regenen Wat heet, het was alsof de hemelsluizen echt openstonden. Ik denk dat het zicht een meter op20 was, meer niet. Kijk maar naar de foto's. Vandaag gaan Suus en Daan naar huis. Hun vliegtuig vertrekt vanmiddag om een uur of zeven. Zo dadelijk gaan ze hun auto inleveren. Wij vertrekken morgen ook een stuk vroeger dan oorspronkelijk gepland. Wij gaan vliegen om11.00 uur naar Boston en van daaruit naar Schiphol. We hopen daar rond 06.00 uur op zondagochtend aan te komen. Dan zit het er helaas weer op voor ons.
Wat er vandaag nog gaat gebeuren weet ik niet. Als het lukt zal ik daar hier nog over bloggen, anders bij terugkomst in Nederland.
ps. de billen partij heb ik (Tineke) gemaakt voor al onze stevige vrienden ;-)
Daarna gingen we fluks naar het otter en zeeleeuwen stadion waar we nog net een (zit)plaatsje konden vinden om de show met Clyde en Seamore te kunnen zien. Die hadden we al eerder gezien maar dát maakte Roos niets uit. Ze leefde helemaal mee met de dieren en omdat zij het zo leuk had, hadden wij natuurlijk ook schik. Achter ons zat een man, ik denk uit Mexico of zo, met zijn zoontje die beduidend minder schik hadden. Het jochie huilde om zijn moeder en zijn vader gaf hem telkens harde tikken. Uiteraard ging het manneke daardoor nog harder krijsen. Nogal beschamend allemaal, maar 's lands wijs, 's lands eer. Hierna naar de Sharks Encounter gegaan om diverse haaien en andere grote vissen te bekijken. Dat gaat voor een deel via een lopende band (net als op een vliegveld) Daarna was het dolfijnentijd. De Blue Wonder Show was vorige keer al mooi en dat was nu niet anders. Veel spektakel van mens en dier en weer zat Roos met volle teugen te genieten. Wat erg grappig was, achter ons stonden een aantal mensen te joelen en te cheeren als er iets moois gebeurde in of op het water. De eerste keer dat dat gebeurde keek Roos verbaasd omhoog en ging over tot de orde van de dag. Bij de tweede keer keek ze weer omhoog en daarna naar mij met een uitdrukking van wat een raar gedoe. Bij de derde keer begon ze te glimlachen (het leek zelf wat meewarig), zoiets als nou ja, wat een gedoe om niks zeg. Was leuk om dat "proces" mee te maken.
Hierna hebben we nog een mooie knuffel (zeehond) voor Roos gekocht, wat lekkere chocolade voor ons zelf en zijn we terug gegaan naar de auto om terug naar huis te gaan. Het begon tijdens de terugweg te regenen Wat heet, het was alsof de hemelsluizen echt openstonden. Ik denk dat het zicht een meter op20 was, meer niet. Kijk maar naar de foto's. Vandaag gaan Suus en Daan naar huis. Hun vliegtuig vertrekt vanmiddag om een uur of zeven. Zo dadelijk gaan ze hun auto inleveren. Wij vertrekken morgen ook een stuk vroeger dan oorspronkelijk gepland. Wij gaan vliegen om11.00 uur naar Boston en van daaruit naar Schiphol. We hopen daar rond 06.00 uur op zondagochtend aan te komen. Dan zit het er helaas weer op voor ons.
Wat er vandaag nog gaat gebeuren weet ik niet. Als het lukt zal ik daar hier nog over bloggen, anders bij terugkomst in Nederland.
ps. de billen partij heb ik (Tineke) gemaakt voor al onze stevige vrienden ;-)
woensdag 26 juni 2013
Shoppen
Vandaag ben ik met Tineke op stap geweest. We hebben twee malls bezocht. Die van Lake Buena Vista en de Florida Mall. Bij de eerste moesten we alleen iets ruilen en daar waren we dan ook weer snel weg. De tweede die wist Tineke wel te vinden. Zonder kaart en zonder TomTom ook nog eens. Niet dus, hoewel ze aardig in de goede richting kwam, bleef de Florida uit zicht. Nou ben ik zoals de trouwe bloglezer weet niet zo'n held als het gaat om navigatie, maar vandaag was de uitzondering op de regel. Ik kon me dingen herinneren van de vorige keer, bijvoorbeeld dat we langs een hele aparte Mc Donalds waren gereden en die kwamen we nu ook tegen. Ik wist toen meteen waar we heen moesten. Mijn gedachtegang was goed en snel zaten op het goede spoor en reden we zo naar de Florida Mall.
Dat is een joekel van een mall, met op iedere hoek een groot warenhuis a la V&D en verder heel veel winkels waar van alles en nog wat verkocht wordt. Veel juweliers, (sport)schoenzaken, kledingzaken, een Apple store en ongelooflijk veel zaken waar je wat te eten kunt halen. Kortom voor iedere wat wils. Wij zijn gericht op zoek gegaan naar koopjes en meevallers. Immers Tijn en Puck verwachten ook nog iets als opa en oma terugkomen van vakantie. Dat was echter nog verdraaid lastig. Er waren heel weinig speelgoedwinkels en ze waren ook nog tamelijk klein. We kwamen uit bij een Disney Store, waar we wat spulletjes voor hen allebei konden kopen. Verder was het aanbod behoorlijk schraal. Na een paar uur stonden we buiten en konden we onze auto makkelijk vinden. Dat was drie jaar geleden wel anders. We hebben toen een half uur lopen zoeken naar onze auto. Die parkeerplaats is namelijk aangepast aan de grootte van de mall. Heel groot dus.
Toen we rond 16.00 uur thuis kwamen lag Roos weer te slapen en moest ze worden wakker gemaakt omdat we uit gingen eten bij Chuys, een Mexicaans restaurant. Het eten was daar prima net als de prijzen. Ik heb me trouwens verstout aan een watermeloen Margaritha. Die was behalve lekker ook groot. Daarna naar huis, behalve Suus en Daan. Die gingen nog een shopje doen in een of andere mall. Tineke, Roos en ik waren moe van al het gesjouw de hele dag en wilden uitrusten. Wel hebben we de terugreis definitief geboekt, wat betekent dat we zaterdag a.s. in de avond de terugreis zullen aanvaarden om zondagochtend op Schiphol te landen. Dat geeft ons ruim een dag om de koffers te pakken, het huis op te ruimen en de andere dingen die ook nog moeten gebeuren te doen.
Voor morgen is het plan om Seaworld te bezoeken. We hebben funtickets voor het park en mogen daarmee zo vaak we willen in een jaar naar binnen. Dat zal voorlopig de laatste keer dit jaar worden.
Nu is het bedtijd, dus ik stop er mee. Tot morgen.
Dat is een joekel van een mall, met op iedere hoek een groot warenhuis a la V&D en verder heel veel winkels waar van alles en nog wat verkocht wordt. Veel juweliers, (sport)schoenzaken, kledingzaken, een Apple store en ongelooflijk veel zaken waar je wat te eten kunt halen. Kortom voor iedere wat wils. Wij zijn gericht op zoek gegaan naar koopjes en meevallers. Immers Tijn en Puck verwachten ook nog iets als opa en oma terugkomen van vakantie. Dat was echter nog verdraaid lastig. Er waren heel weinig speelgoedwinkels en ze waren ook nog tamelijk klein. We kwamen uit bij een Disney Store, waar we wat spulletjes voor hen allebei konden kopen. Verder was het aanbod behoorlijk schraal. Na een paar uur stonden we buiten en konden we onze auto makkelijk vinden. Dat was drie jaar geleden wel anders. We hebben toen een half uur lopen zoeken naar onze auto. Die parkeerplaats is namelijk aangepast aan de grootte van de mall. Heel groot dus.
Toen we rond 16.00 uur thuis kwamen lag Roos weer te slapen en moest ze worden wakker gemaakt omdat we uit gingen eten bij Chuys, een Mexicaans restaurant. Het eten was daar prima net als de prijzen. Ik heb me trouwens verstout aan een watermeloen Margaritha. Die was behalve lekker ook groot. Daarna naar huis, behalve Suus en Daan. Die gingen nog een shopje doen in een of andere mall. Tineke, Roos en ik waren moe van al het gesjouw de hele dag en wilden uitrusten. Wel hebben we de terugreis definitief geboekt, wat betekent dat we zaterdag a.s. in de avond de terugreis zullen aanvaarden om zondagochtend op Schiphol te landen. Dat geeft ons ruim een dag om de koffers te pakken, het huis op te ruimen en de andere dingen die ook nog moeten gebeuren te doen.
Voor morgen is het plan om Seaworld te bezoeken. We hebben funtickets voor het park en mogen daarmee zo vaak we willen in een jaar naar binnen. Dat zal voorlopig de laatste keer dit jaar worden.
Nu is het bedtijd, dus ik stop er mee. Tot morgen.
dinsdag 25 juni 2013
Rustdag
Vandaag de minst inspannende (= meest rustige) dag gehad sinds we hier zijn. Vanochtend wat lekkere donuts gehaald bij Dunkin' donuts en na dit ontbijt verder ontspannen aangerommeld. Daan wilde vandaag naar een muziekwinkel aan de International Drive. Dat is de weg waar een groot aantal parken, attracties en restaurants te vinden is. Daan was natuurlijk beroepshalve erg geïnteresseerd, want behalve dat hij in de Apple store in Amsterdam werkt is hij vooral muzikant. De winkel was voor hem dan ook net een candy store. Overal gitaren in alle soorten en maten. Veel waren er van de bekende merken Fender en Gibson. Ook het merk Ibanez was goed vertegenwoordigd. De duurste gitaar die er lag was van dat merk, een Steve Vai reissued (EVO)gitaar waar er 100 van zijn gemaakt en die nu in de aanbieding was voor dik 7500 dollar, maar oorspronkelijk meer dan 10.000 dollar kostte. Verder heel veel akoestische gitaren. Ook hier weer van 100 tot meer dan 3500 dollar. Daan heeft een prijzig beroep :-). Uiteraard moest er ook wat uitgeprobeerd worden en dat leverde bij de kenner veel enthousiasme op voor een Gibson Les Paul Studio. Niet zo zwaar als een normale Gibson, maar met hetzelfde mooie geluid en fijn op om te spelen. Hoewel de gitaren hier substantieel goedkoper zijn dan in Nederland én er veel meer keuze is, moest Daan toch afhaken. Even doorsparen het devies in deze. Helaas komt aan alle mooie dingen een eind en wij togen weer huiswaarts onder het genot van de mooi klanken van Joe Bonamassa, een virtuoos op de gitaar.
Toen wij rond twee uur thuis kwamen, waren de dames verdwenen. Het duurde tamelijk lang voordat we ze weer zagen. Ze hadden even geshopt in een van de vele mails die Orlando rijk is. Welke dat was ben ik vergeten, maar ze waren wel geslaagd. Tineke sloeg bij thuiskomst gelijk aan het kokkerellen en we zaten dus al snel aan de avonddis. Daarna nog even de pool in en toen was het alweer bedtijd voor Roos. Die was moe, dus viel ze snel in slaap. Na de nodige huishoudelijke werkzaamheden ben ik verder gegaan met mijn boek van Tom Clancy, zitten Suus en Daan naar storage wars te kijken.
Tot slot: Vandaag van onze nationale luchtvaarttrots gehoord dat we bijna de hoofdprijs moeten betalen voor onze vervoegde terugvlucht. Maakt niet uit, want we vliegen zaterdag terug naar Nederland en komen zondag aan op Schiphol. Dat alles met één overstap. We kunnen dan snel Femke, Yvo Tijn en Puck steunen. Verder was het, zoals al geschreven een rustige dag, dus is er ook weinig te melden.
Tot morgen.
Toen wij rond twee uur thuis kwamen, waren de dames verdwenen. Het duurde tamelijk lang voordat we ze weer zagen. Ze hadden even geshopt in een van de vele mails die Orlando rijk is. Welke dat was ben ik vergeten, maar ze waren wel geslaagd. Tineke sloeg bij thuiskomst gelijk aan het kokkerellen en we zaten dus al snel aan de avonddis. Daarna nog even de pool in en toen was het alweer bedtijd voor Roos. Die was moe, dus viel ze snel in slaap. Na de nodige huishoudelijke werkzaamheden ben ik verder gegaan met mijn boek van Tom Clancy, zitten Suus en Daan naar storage wars te kijken.
Tot slot: Vandaag van onze nationale luchtvaarttrots gehoord dat we bijna de hoofdprijs moeten betalen voor onze vervoegde terugvlucht. Maakt niet uit, want we vliegen zaterdag terug naar Nederland en komen zondag aan op Schiphol. Dat alles met één overstap. We kunnen dan snel Femke, Yvo Tijn en Puck steunen. Verder was het, zoals al geschreven een rustige dag, dus is er ook weinig te melden.
Tot morgen.
maandag 24 juni 2013
Animal Kingdom
Vandaag was het dan zo ver. We gingen naar Animal Kingdom. We waren al vroeg uit de veren, omdat we eerst onze tickets moesten ophalen bij de cheap ticket store. Dat scheelde ongeveer $ 30,- met een kaartje aan de kassa van Disney. Die hadden we dus snel verdiend en we hoefden er niet voor naar een time share gebeurtenis. Na het ophalen gelijk door over de 192 naar het Disney resort waar we rond een uur of negen aankwamen. Het liep al aardig vol, want parkeerplaats #1 (die het dichtst bij het park) was net vol toen we aankwamen, dus wij moesten iets verderop parkeren. Op zich geen probleem want er is een uitstekende pendeldienst naar de ingang van het park. Helaas was Tineke haar knip vergeten, dus die moet terug naar de auto en wij hebben dus even moeten wachten op haar. Toen ze er was moesten we door de tassencontrole. Dat doen ze bij ieder park hier in Orlando. Uiteraard hadden we geen problemen, alhoewel de "doorzoeker" wel nieuwsgierig was wat er in de rits in de tas van haar zat. Toen bleek dat dat slechts haar iPhone was konden we door naar de toegangscontrole. Dat ging ook lekker vlot en toen waren we in het park.
Dat park is ingedeeld in een aantal secties en wij gingen gelijk naar Africa omdat daar de Kilimanjaro Safari is, waarvan wij wisten dat die erg leuk was drie jaar geleden. Het leek erg druk, maar het schoot behoorlijk op en na niet zo heel lang wachten zaten we met ons vijven in een bus die ons langs allerlei mooie plekjes bracht. De dieren hebben heel veel ruimte hier en het lijkt erop dat ze zich daar goed bij voelen. Er zijn een aantal zeldzame dieren tussen zoals okapi's, oryxen en netgiraffen. Verder nog veel meer wild. Het gebruikelijke zoals olifanten, nijlpaarden, gieren, neushoorns, antilopen in alle soorten en maten en veel vogels. Roos vond het in ieder geval prachtig en genoot met volle teugen terwijl Tineke en Daniël de ene na de andere foto maakten. Drie jaar geleden werd de safari afgesloten met een jacht op stropers. Dat maakte het spannend, vooral voor de kinderen. Blijkbaar zijn de stropers inmiddels gevangen, want er werd geen jacht meer op ze gemaakt.
Na de safari was Roos moe en dus deed ze een dutje in haar buggy. Wij liepen ondertussen wat door het park wachtend tot ze weer wakker zou worden en al lopende kwamen we in deel Azië bij de Wonders of Flight uit. Dat bleek een grappige show te zijn met allerlei vogels en we konden daar in met de buggy in omdat Roosje nog in een diepe slaap was. Het werd een relaxed half uurtje. De vogels deden leuke dingen, Suzanne mocht een foto maken van een grote uil die recht op haar af vloog (zie de erg slechte foto;-)). Dat was wel spannend aldus Suus. Gelukkig bleef het bij een bijna botsing en steeg de uil vlak voor het moment surprime weer op. De kwaliteit van de foto was daar ook naar . Hierna was het tijd om wat te een en Tineke had bedacht dat wij zouden trakteren op een lunch bij het Rainbow Forest Café. Dat ziet er gelikt uit, als een stuk oerwoud met allerlei (nep)dieren die zelfs nog bewegen ook. Voordat we binnen waren duurde even en ondertussen was Roos ook wakker, dus we konden aanschuiven. Omdat het erg donker was en ik ook nog eens mijn leesbril niet bij me had kon ik niets van de menukaart lezen. Om me heen hoorde ik wel dat het eten, zeker voor Amerikaanse begrippen erg duur was. Ik heb Tineke iets uit laten zoeken. We hebben het dus maar rustig aan gedaan, maar evengoed wel lekker gegeten.
Hierna gingen we naar de show van de Lion King. Deze was er drie jaar geleden ook al en we hadden hem dus al een paar keer gezien. Suus, Daan en Roos nog niet en wat waar is, is waar, het is een goede show met veel muziek en visueel spektakel. Tineke en ik herkenden een aantal acteurs/zangers nog van drie jaar geleden. Dat was grappig. Aan de show zelf was niets veranderd en hij viel in de smaak bij de kinderen. Roos heeft de hele tijd bij haar moeder op schoot staan dansen. Ze was dan ook geweldig in haar sas en dat was voor ons weer leuk om naar te kijken. Na de Lion King hebben we een mooi plekje opgezocht om naar Mickey's Jammin' Jungle Parade te kijken. Hierna was de koek echter op voor ons allemaal. Het is de hele dag erg heet geweest en dat begon zich te wreken. we waren allemaal behoorlijk moe.
Met de pendel ging het weer terug naar onze auto en daarna snel naar huis om lekker af te koelen in onze pool. Roos ligt nu alweer lekker te slapen, Daan kijkt een film op zijn laptop en Tina en Suus kijken in de master bedroom naar een maf programma over pasgetrouwde stellen. Het zal wel niet lang duren voordat dit programma in Nederland wordt uitgezonden. Ik gok op net 5. We weten nog niet wat de omboeking bij de KLM kost en of alles al definitief geregeld is, maar dat zal morgen ongetwijfeld wel het geval zijn.
Tot de volgende keer maar weer.
Dat park is ingedeeld in een aantal secties en wij gingen gelijk naar Africa omdat daar de Kilimanjaro Safari is, waarvan wij wisten dat die erg leuk was drie jaar geleden. Het leek erg druk, maar het schoot behoorlijk op en na niet zo heel lang wachten zaten we met ons vijven in een bus die ons langs allerlei mooie plekjes bracht. De dieren hebben heel veel ruimte hier en het lijkt erop dat ze zich daar goed bij voelen. Er zijn een aantal zeldzame dieren tussen zoals okapi's, oryxen en netgiraffen. Verder nog veel meer wild. Het gebruikelijke zoals olifanten, nijlpaarden, gieren, neushoorns, antilopen in alle soorten en maten en veel vogels. Roos vond het in ieder geval prachtig en genoot met volle teugen terwijl Tineke en Daniël de ene na de andere foto maakten. Drie jaar geleden werd de safari afgesloten met een jacht op stropers. Dat maakte het spannend, vooral voor de kinderen. Blijkbaar zijn de stropers inmiddels gevangen, want er werd geen jacht meer op ze gemaakt.
Na de safari was Roos moe en dus deed ze een dutje in haar buggy. Wij liepen ondertussen wat door het park wachtend tot ze weer wakker zou worden en al lopende kwamen we in deel Azië bij de Wonders of Flight uit. Dat bleek een grappige show te zijn met allerlei vogels en we konden daar in met de buggy in omdat Roosje nog in een diepe slaap was. Het werd een relaxed half uurtje. De vogels deden leuke dingen, Suzanne mocht een foto maken van een grote uil die recht op haar af vloog (zie de erg slechte foto;-)). Dat was wel spannend aldus Suus. Gelukkig bleef het bij een bijna botsing en steeg de uil vlak voor het moment surprime weer op. De kwaliteit van de foto was daar ook naar . Hierna was het tijd om wat te een en Tineke had bedacht dat wij zouden trakteren op een lunch bij het Rainbow Forest Café. Dat ziet er gelikt uit, als een stuk oerwoud met allerlei (nep)dieren die zelfs nog bewegen ook. Voordat we binnen waren duurde even en ondertussen was Roos ook wakker, dus we konden aanschuiven. Omdat het erg donker was en ik ook nog eens mijn leesbril niet bij me had kon ik niets van de menukaart lezen. Om me heen hoorde ik wel dat het eten, zeker voor Amerikaanse begrippen erg duur was. Ik heb Tineke iets uit laten zoeken. We hebben het dus maar rustig aan gedaan, maar evengoed wel lekker gegeten.
Hierna gingen we naar de show van de Lion King. Deze was er drie jaar geleden ook al en we hadden hem dus al een paar keer gezien. Suus, Daan en Roos nog niet en wat waar is, is waar, het is een goede show met veel muziek en visueel spektakel. Tineke en ik herkenden een aantal acteurs/zangers nog van drie jaar geleden. Dat was grappig. Aan de show zelf was niets veranderd en hij viel in de smaak bij de kinderen. Roos heeft de hele tijd bij haar moeder op schoot staan dansen. Ze was dan ook geweldig in haar sas en dat was voor ons weer leuk om naar te kijken. Na de Lion King hebben we een mooi plekje opgezocht om naar Mickey's Jammin' Jungle Parade te kijken. Hierna was de koek echter op voor ons allemaal. Het is de hele dag erg heet geweest en dat begon zich te wreken. we waren allemaal behoorlijk moe.
Met de pendel ging het weer terug naar onze auto en daarna snel naar huis om lekker af te koelen in onze pool. Roos ligt nu alweer lekker te slapen, Daan kijkt een film op zijn laptop en Tina en Suus kijken in de master bedroom naar een maf programma over pasgetrouwde stellen. Het zal wel niet lang duren voordat dit programma in Nederland wordt uitgezonden. Ik gok op net 5. We weten nog niet wat de omboeking bij de KLM kost en of alles al definitief geregeld is, maar dat zal morgen ongetwijfeld wel het geval zijn.
Tot de volgende keer maar weer.
zondag 23 juni 2013
De eerste keer Disney
We hadden ons voorgenomen het vandaag rustig aan te doen. Dat is tot op zekere hoogte gelukt. Nadat Reed en Jacob vanochtend al vroeg weg waren (ze zijn net terug thuis in Arkansas) hebben we wat gepoedeld in onze pool. Daarna ging Roos haar verplichte slaapje doen en gingen Tineke en ik naar de Target. We moesten wat kleinigheden halen en om nou iedere keer naar de Walmart te gaan is ook niet alles. Die Target is trouwens wel heel erg groot. We wisten dat natuurlijk nog van de vorige jaren maar waren het bijna vergeten. Een walkie talkie is eigenlijk geen overbodige luxe. Hij is zo groot dat we weer bijna verdwaalden en het dus lang duurde eer we weer in Egrit Hill Street waren. Suzanne en Daan werden er ongerust van.
Roos was ondertussen weer fris en monter wakker geworden, dus durfden we het aan om een kijkje te gaan nemen in Down Town Disney. Dat is geen echt pretpark, maar er is wel veel te doen en te zien. Heel veel winkeltjes waar je allerlei Disney spullen kunt kopen en heel veel kijkdingen zoals het Cirque du Soleil, Disney Quest, bioscopen en meer van dat soort zaken. Het is dan ook groot allemaal, qua oppervlakte dan. Ook was het erg warm en Suus kreeg daar al snel last van. We wilden dan ook weer rap terug naar de auto om naar huis te gaan, maar na iets gedronken te hebben en wat airco koelte in wat winkeltjes te hebben opgezocht, ging het weer beter met haar. Trouwens, Suus wilde helemaal niet weg, want bij haar tweede keer Orlando was dit pas de eerste keer dat ze iets van Mickey en zijn vriendjes zag. Tineke heeft twee armbandjes op de kop getikt. Een voor Roos, die er echt helemaal verguld mee is en een voor Puck. Die krijgt ze als we terug zijn in Nederland. Ook voor Tijn hebben we inmiddels iets gekocht. Een Skylander platform. Aangezien de Skylanders zijn grote hobby zijn, zal dit vast en zeker in de smaak vallen. Uiteraard zijn we nog niet uitgekocht voor de kleintjes.
Na Disney hebben Suus en Daan ons getrakteerd op een etentje bij Denny's. Daarna fluks naar huize Pelican en de pool in om af te koelen. Roos zwemt al alsof ze diploma A, B, C en D heeft. Zonder problemen zwemt ze op haar rug, duikt ze het water in of gaat ze kopje onder. Alles uiteraard wel met ons in de onmiddellijke nabijheid en met zwemvest en armbandjes om. Naast alle al eerder gememoreerde gebaren die ze kent, heeft ze er weer een geleerd. Dit keer van oma: knipogen. Wel met allebei de ogen maar ja, wonderen kun je van zo'n kleintje natuurlijk ook niet verwachten. :-)
Nu zit ik hier te bloggen, kijkt Daan naar een film op zijn laptop, Roos ligt te slapen en zijn de dames naar de Premium Outlet Mall om een en ander in te slaan. Ik hoop dat ze niet al te laat thuis zijn, want morgen moeten we weer vroeg uit de veren omdat Animal Kingdom op het programma staat. Wat mij betreft gaan zeker met de safari bus op stap en ik wil als het even kan graag nog naar de roofvogelshow. Suus en Daan zijn benieuwd naar Expedition Everest (de duurste achtbaan ter wereld, gebouwd door Vekoma uit Nederland) met een rijtijd van bijna drie minuten en natuurlijk moeten we ook naar dinosaurusland. Kortom veel te doen en veel te lopen. Zeker als je bedenkt dat volgens Wikipedia dit park het grootste van alle Disney parken in Orlando is.
Voor nu genoeg geblogd, ik ga lekker in de chillmodus en meld me morgen of dinsdag wel weer.
Roos was ondertussen weer fris en monter wakker geworden, dus durfden we het aan om een kijkje te gaan nemen in Down Town Disney. Dat is geen echt pretpark, maar er is wel veel te doen en te zien. Heel veel winkeltjes waar je allerlei Disney spullen kunt kopen en heel veel kijkdingen zoals het Cirque du Soleil, Disney Quest, bioscopen en meer van dat soort zaken. Het is dan ook groot allemaal, qua oppervlakte dan. Ook was het erg warm en Suus kreeg daar al snel last van. We wilden dan ook weer rap terug naar de auto om naar huis te gaan, maar na iets gedronken te hebben en wat airco koelte in wat winkeltjes te hebben opgezocht, ging het weer beter met haar. Trouwens, Suus wilde helemaal niet weg, want bij haar tweede keer Orlando was dit pas de eerste keer dat ze iets van Mickey en zijn vriendjes zag. Tineke heeft twee armbandjes op de kop getikt. Een voor Roos, die er echt helemaal verguld mee is en een voor Puck. Die krijgt ze als we terug zijn in Nederland. Ook voor Tijn hebben we inmiddels iets gekocht. Een Skylander platform. Aangezien de Skylanders zijn grote hobby zijn, zal dit vast en zeker in de smaak vallen. Uiteraard zijn we nog niet uitgekocht voor de kleintjes.
Na Disney hebben Suus en Daan ons getrakteerd op een etentje bij Denny's. Daarna fluks naar huize Pelican en de pool in om af te koelen. Roos zwemt al alsof ze diploma A, B, C en D heeft. Zonder problemen zwemt ze op haar rug, duikt ze het water in of gaat ze kopje onder. Alles uiteraard wel met ons in de onmiddellijke nabijheid en met zwemvest en armbandjes om. Naast alle al eerder gememoreerde gebaren die ze kent, heeft ze er weer een geleerd. Dit keer van oma: knipogen. Wel met allebei de ogen maar ja, wonderen kun je van zo'n kleintje natuurlijk ook niet verwachten. :-)
Nu zit ik hier te bloggen, kijkt Daan naar een film op zijn laptop, Roos ligt te slapen en zijn de dames naar de Premium Outlet Mall om een en ander in te slaan. Ik hoop dat ze niet al te laat thuis zijn, want morgen moeten we weer vroeg uit de veren omdat Animal Kingdom op het programma staat. Wat mij betreft gaan zeker met de safari bus op stap en ik wil als het even kan graag nog naar de roofvogelshow. Suus en Daan zijn benieuwd naar Expedition Everest (de duurste achtbaan ter wereld, gebouwd door Vekoma uit Nederland) met een rijtijd van bijna drie minuten en natuurlijk moeten we ook naar dinosaurusland. Kortom veel te doen en veel te lopen. Zeker als je bedenkt dat volgens Wikipedia dit park het grootste van alle Disney parken in Orlando is.
Voor nu genoeg geblogd, ik ga lekker in de chillmodus en meld me morgen of dinsdag wel weer.
In de natuur
Gisteren was een lekkere dag. We hebben weer eens gepoedeld in onze pool en het verder rustig aan gedaan. Eerst wilden de kinderen met Reed en Jacob naar Universal Studios, maar daar is het erg druk op zaterdag. Dan moet je overal erg lang wachten voor je aan de beurt bent bij een attractie. Je kunt dan wel een fast pass aanschaffen maar die kosten hier bijna $ 40,-. Verder is Roos voor de meeste attracties nog veel te klein. Dat geldt ook, in mindere mate, voor Jacob die ook nog maar drie jaar is. Universal is het dus niet geworden.
Na lang nadenken werd het iets heel anders. Vlak bij ons in de buurt is een plantage waar ze allerlei citrusvruchten kweken en verkopen. Deze plantage ligt deels in een groot moerasgebied, waar allerlei wilde dieren onbekommerd rond kunnen lopen, zwemmen en vliegen. Dat onbekommerde geldt niet voor alle dieren overigens. Dat bleek later. Ze maken ook tours in dat gebied. Daarvoor is een monstertruck achtige bus beschikbaar. Met van die hele grote wielen dus. Dat leek ons wel wat en we boekten dus plaatsen voor de tour van 18.00 uur. De laatste van de dag. Omdat we dus nog even tijd hadden zijn we voor de verandering maar weer eens bij onze Chili's vrienden gaan eten. James was weer onze ober en het werd weer erg gezellig. Iedereen had zijn/haar eten lekker vlot. Iedereen? Nee, yours truly werd het slachtoffer van een issue in de keuken, waardoor ik mijn eten pas kreeg toen de rest al bijna klaar was. Met veel excuses van de hoofdober en de belofte dat zij "would take care of that". Niettemin was het eten prima en toen de rekening kwam stond daar netjes een bedrag in mindering op voor de inconvenience. Keurig. Tineke en Suus hadden echter het gevoel dat we in een vergeten hoekje zaten.
Daarna dus naar de citrusplantage. Het was nog even spannend of de tour wel door zou gaan. Er hing namelijk weer onweer in de lucht en bij onweer wordt er niet getourd. Gelukkig was het allemaal loos alarm en konden we na te zijn ingestapt op weg. De bestuurder bleek ook nog eens een aardige verteller te zijn. Misschien hier en daar wat sterk gekruid, zeker over het jagen op wilde zwijnen die ook hier een plaag blijken te zijn, maar hey, dit is het zuiden van de States en daar is alles gekruid. Het maakte de rit in ieder geval leuker. Het terrein was erg groot. Er zitten hier dus wilde zwijnen (niet gezien), maar ook kleine herten (niet gezien), roodveerarenden (wel gezien), vele vlindersoorten (wel gezien),uilen (niet gezien), slangen (niet gezien), runderen, zebra's, waterbuffels, ezels en de onvermijdelijke alligators. (allemaal gezien) Ook staan er allerlei soorten bomen en struiken in heel veel kleuren. Grappig was dat de jeugd ook een stukje mocht rijden met de monstertruck. De driver gaf gas en hield een oogje in het zeil terwijl de jeugd achter het stuur zat. Kon allemaal weinig kwaad want er was ruimte zat op het terrein en gebaande wegen, daar werd niet op gereden. Al met al een plezierig uurtje in de natuur.
Verder nieuws is dat Suzanne met de KLM heeft gebeld voor ons. We kunnen dus wel eerder naar huis. Dat zal zaterdag a.s. zijn. We moeten wel wat bijbetalen voor de omboeking, maar dat hebben we er natuurlijk voor over. Bijkomend voordeel is dat we nu maar één keer hoeven over te stappen in plaats van de eerder geplande twee keer. Morgen weten we wat het ons gaat kosten. Helaas is het allemaal niet gegaan zoals bedoeld en gepland, deze vakantie. Maar het is nu natuurlijk veel belangrijker dat Yvo snel weer beter wordt. Hij wordt deze week zeker niet geopereerd, want eerst moet zijn medicijnenkuur worden afgemaakt. Daarna wordt gehandeld op grond van de stand van zaken op dat moment.
Vandaag rustdag, Reed en Jacob moesten alweer vroeg naar het vliegveld, dus die zijn al weer weg, de dames en Daan kijken tv, Roos rommelt wat het in de rondte en ik leg dus de laatste hand aan mijn blog van vandaag. Morgen staat Animal Kingdom op het programma. Daar zal ongetwijfeld genoeg over te vertellen zijn. Dat zal ik graag doen, dus tot morgen.
Na lang nadenken werd het iets heel anders. Vlak bij ons in de buurt is een plantage waar ze allerlei citrusvruchten kweken en verkopen. Deze plantage ligt deels in een groot moerasgebied, waar allerlei wilde dieren onbekommerd rond kunnen lopen, zwemmen en vliegen. Dat onbekommerde geldt niet voor alle dieren overigens. Dat bleek later. Ze maken ook tours in dat gebied. Daarvoor is een monstertruck achtige bus beschikbaar. Met van die hele grote wielen dus. Dat leek ons wel wat en we boekten dus plaatsen voor de tour van 18.00 uur. De laatste van de dag. Omdat we dus nog even tijd hadden zijn we voor de verandering maar weer eens bij onze Chili's vrienden gaan eten. James was weer onze ober en het werd weer erg gezellig. Iedereen had zijn/haar eten lekker vlot. Iedereen? Nee, yours truly werd het slachtoffer van een issue in de keuken, waardoor ik mijn eten pas kreeg toen de rest al bijna klaar was. Met veel excuses van de hoofdober en de belofte dat zij "would take care of that". Niettemin was het eten prima en toen de rekening kwam stond daar netjes een bedrag in mindering op voor de inconvenience. Keurig. Tineke en Suus hadden echter het gevoel dat we in een vergeten hoekje zaten.
Daarna dus naar de citrusplantage. Het was nog even spannend of de tour wel door zou gaan. Er hing namelijk weer onweer in de lucht en bij onweer wordt er niet getourd. Gelukkig was het allemaal loos alarm en konden we na te zijn ingestapt op weg. De bestuurder bleek ook nog eens een aardige verteller te zijn. Misschien hier en daar wat sterk gekruid, zeker over het jagen op wilde zwijnen die ook hier een plaag blijken te zijn, maar hey, dit is het zuiden van de States en daar is alles gekruid. Het maakte de rit in ieder geval leuker. Het terrein was erg groot. Er zitten hier dus wilde zwijnen (niet gezien), maar ook kleine herten (niet gezien), roodveerarenden (wel gezien), vele vlindersoorten (wel gezien),uilen (niet gezien), slangen (niet gezien), runderen, zebra's, waterbuffels, ezels en de onvermijdelijke alligators. (allemaal gezien) Ook staan er allerlei soorten bomen en struiken in heel veel kleuren. Grappig was dat de jeugd ook een stukje mocht rijden met de monstertruck. De driver gaf gas en hield een oogje in het zeil terwijl de jeugd achter het stuur zat. Kon allemaal weinig kwaad want er was ruimte zat op het terrein en gebaande wegen, daar werd niet op gereden. Al met al een plezierig uurtje in de natuur.
Verder nieuws is dat Suzanne met de KLM heeft gebeld voor ons. We kunnen dus wel eerder naar huis. Dat zal zaterdag a.s. zijn. We moeten wel wat bijbetalen voor de omboeking, maar dat hebben we er natuurlijk voor over. Bijkomend voordeel is dat we nu maar één keer hoeven over te stappen in plaats van de eerder geplande twee keer. Morgen weten we wat het ons gaat kosten. Helaas is het allemaal niet gegaan zoals bedoeld en gepland, deze vakantie. Maar het is nu natuurlijk veel belangrijker dat Yvo snel weer beter wordt. Hij wordt deze week zeker niet geopereerd, want eerst moet zijn medicijnenkuur worden afgemaakt. Daarna wordt gehandeld op grond van de stand van zaken op dat moment.
Vandaag rustdag, Reed en Jacob moesten alweer vroeg naar het vliegveld, dus die zijn al weer weg, de dames en Daan kijken tv, Roos rommelt wat het in de rondte en ik leg dus de laatste hand aan mijn blog van vandaag. Morgen staat Animal Kingdom op het programma. Daar zal ongetwijfeld genoeg over te vertellen zijn. Dat zal ik graag doen, dus tot morgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)